jouw verhaal

Hoi Eva,
ten eerste, bedankt voor de tip, ik ga er zeker aan werken!

En wat je vriendin betreft, wat vreselijk om te horen! Ik denk dat het het beste is als je probeert met haar te praten, maar wees niet te confronterend. Laat haar op een rustige en niet al te dwingende manier weten dat je om haar geeft, dat er nog heel veel mensen zijn die om haar geven, en dat er nog andere oplossingen zijn. En dat haar dood alleen maar pijn zou brengen bij familie, vrienden, kennissen.. Wees alleen niet te opdringerig, het kan gebeuren dat ze zich dan in het nauw gedreven voelt, en een kat in het nauw maakt rare sprongen, zoals het gezegde luidt.

En ik weet niet of haar Engels goed is, anders weet ik ook nog wel een goed filmpje dat speciaal is gemaakt om mensen met zelfmoordneigingen tot inkeer te brengen.
https://www.youtube.com/watch?v=cETHTPeGvEc

En verder, vertel het aan je ouders, je leraren. Volwassenen hebben kunnen vaak bij betere middelen om haar te helpen dan kinderen en tieners kunnen. Daarnaast kan dit jou ook opluchten, want het is erg moeilijk rond te lopen in de wetenschap dat je vriendin zelfmoord wil plegen. Dus aarzel niet om het te vertellen!

Ik hoop dat dit je enigzins heeft geholpen.
Heel veel succes, ik hoop dat alles goed komt!

Met vriendelijke groet,
Esmee,
beheerder van de site.

Hoi Esmee,

Je hebt de wijsheid waarmee je een goede psycholoog zou kunnen worden. Bij het pesten volwassenen heb je neergezet dat ze naar een psychiater kunnen. Het grote verschil is dat een psychiater meestal een doorverwijzing is van een psycholoog als die gene er helemaal niet meer uit komt en medicijnen nodig heeft. Dit geld ook voor kinderen trouwens. Met een psycholoog praat je je problemen uit en ga je op zoek naar oplossingen. Ik weet dit uit eigen ervaring. Dit is niet alleen omdat ik gepest werd maar ook omdat ik thuis verwaarloosd werd en misbruikt. Omdat veel andere kinderen mijn vader eng vonden werd ik mijn gehele schoolleven tot op het bot getreiterd. Maar waar kan pesten toe leiden? Vaak genoeg heb ik aan zelfmoord gedacht maar de wrok die ik koesterde hield mij in leven. Het leid dus naar waanzin in sommige gevallen. Mijn laatste periode dat ik naar school ging bracht ik wapens mee naar school. Het begon met een hamer waarmee ik een pestkop heb bedreigd en later zelfs een keukenmes. Uiteindelijk mocht ik de klas niet meer in en werd ik verplicht om met de vertrouwenspersoon van school te praten die mij door had verwezen naar een psycholoog. Omdat dit tot niets leidde en mijn wrok alleen maar erger werd moest ik in opname. Sindsdien leef ik binnen de psychiatrie. Ongeveer 10 jaren lang zit ik er nu in en koester soms nog steeds wroeging. Ondanks dat ben ik er nu wel weer bovenop gekomen en heb toch nog een opleiding weten af te maken na de laatste waar ik helemaal berzerk ging. Vreemd genoeg werd ik op deze opleiding niet gepest en werd gerespecteerd. Ze vonden het wel vreemd dat ik psychiatrische patient was maar ik deed mijn stages goed en deed ook normaal tegen anderen. Misschien heb ik mazzel gehad dat er voor mij toen hulp was omdat er ergere dingen kunnen ontstaan dan zelfmoord. Ik weet niet of je wel eens gehoord hebt van de Columbine Massacre of Virginia Tech. Daar zijn gepeste leerlingen uit hun dak gegaan en daarna hebben ze dan toch zelfmoord gepleegd. De enige conclusie die ik daar uit kan trekken is dat je helemaal gelijk hebt dat er volwassenen moeten zijn die de kinderen helpen. Ik wens je veel succes met je strijd en blijf sterk.

Hartelijk bedankt voor het verbeteren van die fout, ik ga het gelijk even aanpassen.

Ik wens u ook heel veel succes, ik hoop dat het nu weer goed met u gaat.

Hoi, ik blijf anoniem maar wil wel mijn verhaal vertellen, ik ben heel veel gepst, het begon in groep 5 toen niemand vrienden met me wilde worden, ze bleven doorgaan en zeiden dat ik niks waard was en het enige wat ik kon was leren zeiden ze. In de laatste helft van groep 8 was het ergste, het ging uit met mijn vriendin die ik op vakantie had ontmoet, en mijn ouders moesten een paar dagen naar het buitenland voor hun werk, op school kreeg ik ruzie en ze wilde me in elkaar slaan.

Naar een tijdje kwam ik ze tegen in de speeltuin op de trampolines achterom, ze begonnen me te schoppen en te slqanze gingen op mijn hoofd springen en zeiden allemaal geen leuke dingen, uiteindelijk heeft de toezichthouder ze weggejaagd maar de volgende dag op school hadden ze iedereen verteld dat ik was gaan janken want ik was bang, ik was niet eens aan het huilen, thuis wel, ik was er kapot van.toen heb ik nagedacht over zelfmoord. Ik heb 2 keer op de rand van de brug van de snelweg gestaan maar ik kon het niet,

Ik en mijn ouders zijn een week later naar mkijn leraar gegaan, ik heb elke dag moeten opschrijven hoe het ging enz. En daar pesten ze me dan ook weer me, het ging maar door. Uiteiindelijk zijn er 2 kinderen naar me toe gekomen en zeiden dat ze het niet normaal vonden, met hun ben ik vrienden geworden en ben toch nog ff gelukkig geweest doordat ik iemand had die me steunde, en dat was mijn grootste wens.

Ik zit nu op de middelbare school en heb een nieuwe start gemaakt, het gaat goed met mij, door die vrienden enz. Ben ik gaan beseffen dat wij leven om een rede en dat je je leven nooit extra op moet geven en ik ben gaan beseffen dat er wel mensen van me houden en dat er idd veel negatieve dingen in het leven zijn, maar negatieve dingen zijn er om ze achter je te laten en van positieve dingen mket je genieten, als je dat doet weet je pas echt wat leven is!

Ik ben heel erg blij dat het goedgekomen is met je. Bedankt voor je bijdrage :)

Hoi Esmee ik ken jou heb vroeger bij jou op de basisschool gezeten wist niet dat je zo erg gepest werd dat mensen je aanviellen ect :ooo, maar veel liefs

Heel erg bedankt :)

Iedereen word wel eens gepest maar jij moet echt getest worden op bordeline

Ik vind je supercool wil graag vrienden met je worden

Dat is leuk om te horen, en dank je :)